Replika brązowego medalu olimpijskiego Jana Dydaka z igrzysk w Seulu w 1988 roku jest wyjątkowym symbolem talentu i determinacji tego młodego polskiego pięściarza. Podczas zawodów Dydak, reprezentujący klub Czarni Słupsk, zdobył jeden z dwóch olimpijskich medali wywalczonych przez bokserów z tego miasta – osiem lat wcześniej brązowy medal z Moskwy przywiózł Kazimierz Adach.
Mimo młodego wieku, Dydak szybko zyskał uznanie w Polsce, pokonując dwukrotnego medalistę olimpijskiego Kazimierza Szczerbę w finale mistrzostw Polski. W Seulu, choć walczył z kontuzją, wygrał eliminacje z Josem Garcią z Wenezueli i Humberto Arandą z Kostaryki, a w ćwierćfinale pokonał Adewila Adgebusiego z Nigerii. Niestety, kontuzja uniemożliwiła mu walkę o finał z Kenijczykiem Robertem Wangilą, który ostatecznie zdobył złoto.
Dydak, który imponował prawym prostym, po powrocie z Seulu miał propozycję kontraktu zawodowego w Stanach Zjednoczonych, lecz pozostał w kraju. Później zdobył brązowy medal na mistrzostwach Europy w Göteborgu i trzykrotnie sięgał po mistrzostwo Polski. Jego sukcesy uhonorowano repliką medalu, przypominającą o jego osiągnięciach i poświęceniu na rzecz polskiego boksu.