Rękawice bokserskie z lat 50. to wyjątkowy element sprzętu, który odzwierciedlał surowość i wytrzymałość sportu tamtych czasów, gdy bezpieczeństwo nie było jeszcze głównym priorytetem. Wykonane z wytrzymałej, grubej skóry naturalnej, rękawice te miały surowy wygląd i były projektowane z myślą o trwałości. W odróżnieniu od modeli z lat 60., wyściółka była jeszcze cieńsza i mniej elastyczna, co sprawiało, że rękawice były bardziej „twarde” w kontakcie, a uderzenia bardziej odczuwalne. Wypełnienie najczęściej stanowiło końskie włosie, co nadawało rękawicom wyjątkową sztywność i mniejszą amortyzację, zwiększając tym samym ryzyko kontuzji.
Te rękawice, zapinane na długie sznurowadła, wymagały wsparcia drugiej osoby przy zakładaniu i zdejmowaniu, co różniło je od rękawic z późniejszych dekad, gdzie zaczęto stosować wygodniejsze rzepy. Charakterystyczna była ich prostota – dominowały stonowane kolory, głównie czarne i brązowe, a sam wygląd skupiał się na funkcjonalności, a nie na estetyce.
W tamtych czasach nie istniał jeszcze wyraźny podział na kategorie wagowe rękawic, co często powodowało, że zarówno amatorzy, jak i profesjonaliści korzystali z podobnych modeli. Rękawice z lat 50. są dzisiaj symbolem starej szkoły boksu, przypominając o surowym stylu walki i ogromnych wymaganiach stawianych zawodnikom.